دلینی الیک
دلینی الیک
الی حنانک
و الی ضفائرک و جنون احساسک
دلینی الیک
فلا تقنطى من رحمه ربنا
ولاتخجلی من سنه حبیبنا
دلینی الیک
و امسکی یدی
صدقینی
فانا اکتب قصیدتی لاخرها
فلا احب القیود
ولا احب الضیاع فی سواد الیل
لمحه صغیره منک
ترسم قصیدتی علی وسادتک
دلینی فی الظلماء
تحت الامطار و فوق اعشاب الغابات
ضمینی من البرد و الطوفان
و من عجز کلمات الحب فی الاشعار
دلینی الیک
الی عطر حضنک
و حراره شفتاک
برمشه عیناک
فوالله انا ضلیت الطرق
الیک والی وطنی
الی من احببتها و عشقتها
بالجسد والاحساس
وأنا ها هنا اعترف
ان الحب ، ضوء کل عاشق مجنون
و مفتاح کل ضائع مهجور
لکن یا سیدتی
دلینی
حتی لا اکذب علی نفسی
و لا امثل کعاشق قدیم
فانا ابداء من جدید ، بتاریخ العشاق
و افتح دفاتر القصائد من منتصفها
ولا اتحمل قرائتها من اولها الی اخرها
انا مجنون بلا صبر
فقط
دلینی الیک و الی وطنی
واترکی الباقی للمجنون
" محمد نبهان "
8 نوامبر 2012
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.