شط

مجموعه دست نوشته های شخصی محمد نبهان

شط

مجموعه دست نوشته های شخصی محمد نبهان

شط

آنان که خدا را می جویند ، او را می ستایند و درحالی که او را می جویند ، می یابندش و در همان حال که او را می یابند ، می ستایندش !

" آگوستین قدیس - اعترافات "

طبقه بندی موضوعی

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

محبوب ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

نویسندگان

۱۳ مطلب در شهریور ۱۳۹۴ ثبت شده است


من   من  !


می نویسم ، فکر می کنم ...
دقت می کنم و سعی در تحلیل و نقد خود بر می آیم ، این کار مرا منطقی تر می کند ..
 دستانم را به سوی ات دراز می کنم ..
بله تو همانی که از من متنفری ،
 کمکی در حقم بکن !
نقدم کن ...
 شلاق را بردار ... 
برای این تنفرت اثباتی بیاور تا مرا با خود متقاعد کنی ... 
می خواهم قبل از انکه خودم باشم ، انسان باشم ! 
پس باید سعی کنم انسان باشم
و بعد خودم را در آن پیدا کنم ،
 اینطوری بیشتر لذت می برم از اینکه ...
من خودم هستم
 و پیش از آن یک انسانم !


" محمد نبهان "
12 دسامبر 2013

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۰۳
محمد نبهان

تمدن

احترام ، لغتی ست که در ادبیات روزمره ما به کلی از دست رفته ... 
دَم از فرهنگ غنی می زنیم ، دریغ از آموزش ،   دَم از اخلاق می زنیم ، دریغ از تربیت ! 
کتاب های تاریخ و اجتماعی این خطه پُر است از صدها حادثه ی مثال زدنی و خوش لعاب برای قصه گویی
 و باد به غبغب انداختن ! اما تا به حال به این فکر افتاده ایم ، تا چه وقت باید به این تئوری های تخیلی گوش فرا داد و به اشباع محض رسید !
و چرا به جای آنکه دستگاهای اجتماعی - رفاهی و سیستم دولتی جامعه ، هزینه ای برای آموزش مردم بپردازند ، گوش ها و رویا هایشان را تخدیر  و فضایی توهمزا برای آنان مهیا می کنند که با یک خواب زدگی ساده و یا یک بوق ماشین بپرد ؟!

گذشته را در حال عَلم می کنند که هم حال را از دست دهند و هم آینده ای که در پی آن خواهد آمد ، این خیانت است ، به این نسل و به آن نسلی که پس از آن خواهند آمد و خصوصا به آنانی که به جهل فرهنگی خود واقف نیستند و می پندارند که تمدن و فرهنگ یک مقوله ارثی ست و خونی !
 در اینجا تنها چیزی که در این بین مفقود خواهد ماند ، عمل است ! که در حوزه چنین سیستمی هرگز به چشم نمی آید و نخواهد آمد .


" محمد نبهان "
29 دسامبر 2013 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۵۵
محمد نبهان

سقوط


تحت تاثیر مطلبی از کتاب " سقوط " آلبر کامو قرار گرفتم بی مقدمه 
آن قطعه در زیر می آورم . می دانم نیازی به شرح ندارد ، متاسفانه حال و روز خیلی از ماها چنین است ..


" من رویای این را در سر می پرورانم که مرد کاملی باشم ، مردی که می خواهد دیگران را وادارد که او را چه از شخصیت خودش و چه از جهت حرفه اش محترم بدارند ....
خلاصه می خواستم در همه چیز تسلط داشته باشم ... ولی بعد از آنکه در ملاء عام سیلی خوردم و عکس العملی نشان ندادم ، دیگر برایم امکان نداشت که این تصویر زیبا را از خودم در ذهن بپرورم ... "


" محمد نبهان "
7 جولای 2013 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۵۲
محمد نبهان


حلقه

جامعه ما گرفتار وهم شده ، فکر می کند باید راس قدرت منحنی شود ، به سویشان تعظیم کند و آن ها هم در آن مقابل ، لبخند رضایت را به نشانی تایید بر چهره هایشان ترسیم کنند و یا رد ، سپس بر قدرت ابقاء بمانند یا اینکه جایشان را به دیگری دهند !
یک تقابل ایده آل دست نیافتنی ... 
این وهم آنقدر گسترده می شود که می بینیم در عرض سی و چند سال در هر دوره ، قدرتی متزلزل می شود بی آنکه بطن جامعه تغییری شگرف را در خود ایجاد کند و به خود به طرق اصولی بپردازد ، همه انتظار ها از راس قدرت است گویا باید معجزه کند !
آن حکومت هایی که به ساز جامعه خود نرقصند پس از چندی فرو خواهند ریخت آن هم توسط حکومت یا فرقه ای که شماره معکوس سقوط آنان نیز در پی شان کلید خورده است . 
این عدم ثبات و وهم همگانی سبب تدمیر روند رشد و تعالی در تمامی زمینه ها می شود و سرنوشت حقله واری برای آین کشورها ترسیم می کند ..
حکومت تاسیس می شود ، چشم انداز هایی برای آینده مملکت صورت می گیرد ، سپس پس از چندی حجم دردهای انباشته گذشته و عدم صبر و طاقت مردم زبانه می کشد و با یک حرکت تند بازی را به گروه بعد خواهند سپرد و دوباره این سیر تکرار می شود ! 
باید راهی برای خروج از این حلقه پیدا کرد ، برای جدا شدن از کشورهای جهان سوم ، پیدا کردن جوابی برای این سئوال ، کلیدی خواهد بود !



" محمد نبهان "
24 فوریه 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۴۳
محمد نبهان

جنسیت و 8 مارس !

تقسیمات جنسیتی ( چه مرد و چه زن ) و تفکیک انسان به دو مقوله متفاوت از دید فیزیکی و حتی روحانی سبب کشمکش عظیمی برای احقاق حقوق یکی در مقابل دیگری شده است . 
این وجه سبب شده امر مهم تری به نام " حقوق انسان " نادیده گرفته شود و بحث های حاشیه ای ( بحث های جنسیتی ) جای خود را در بطن جریان بدست آورند .
اگر انسان به عنوان یک پکیج کامل در سطحی بالاتر از تفکیک جنسیتی مورد بررسی قرار گیرد ، طبعا حقوق جنسیت ها ( مرد و زن ) در سطوح پایین تر به طور مساوی و منطقی تر اعطا می شود .


" محمد نبهان "
9 مارچ 2014 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۴ ، ۱۵:۱۴
محمد نبهان


آزادی های یواشکی

ازادی های یواشکی در واقع نوعی برایند تفریط حاصل از افراط موجود در جامعه است که با نوعی واکنش احساسی ، پاسخ ضربه های نا اگاهانه و جاهلانه را که هدف انان تخریب فضای اعتدال است را با ضرباتی مخرب تر جبران می کند. 

این همان چیزیست که غرب می خواهد تخریب فضای بازگشت به نقد تخریب فضای مبارزه های منسجم فکری به گوشه راندن نخب و زمین گیر کردن حیات اجتماعی سیاسی روشنفکران توسط دیکتاتورهای غرب ساخت ، و مهمتر از ان تحریک احساسات عوام. 
این تفکر منحط فکری که تو سفید را تحمیل کردی پس من رنگ سیاه را بر خلاف تو و میل تو و حتی خودم ، ترجیح خواهم داد نشانه کنه پست رفت فکری جوامع شرق است که از سوی غرب نشانه رفته 
امروزه به جای انکه مبارزات مدنی ، فکری و منطقی را در جامعه شاهد باشیم بیشتر شاهد منظر نخ نما شده تفکرات روشنفکری و مدرنیسم که در شرق با دید تابو شکنی شکل گرفته است هستیم ! 
باید مبارزات مدنی مبتنی بر اعتدال منطق و احترام باشد در غیر اینصورت عنصری افراطی ثقیل تری را در خود خواهیم پروراند که وبالمان را بعدها خواهد گرفت.


" محمد نبهان "

31 می 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۵۲
محمد نبهان


آیا اخلاق بشری ثابت است ؟

پس از فرود انسان بر زمین و شکل گیری منطق و عقل در رفتار وی نوعی وجه رفتاری خاص در آن عقل عجین گشت که او را از جانداران دیگر مجزا می ساخت و در بین آنانی که خود از چنین خصوصیتی بهره مند بودند شاخصه های مشترک و ثابتی وجود داشت که بدان برای یکدیگر استناد و در صورت به فعل رسیدن آن رضایت و یا انزجار نفسانی را به همراه خود می کشاند . اخلاق در واقع همان صفت ثابتی در نهاد عام بشریت است که می توان به چنین رفتار هایی اطلاق کرد . 
برای تشریح چنین خصه نه می توان گفت عقل و یا منطق همان اخلاق است و نه اخلاق همان عقل و یا منطق بل دو جریان متفاوتیست که در ارتباط مستقیم با هم سیر می کنند نبود یکی از آن دو انسان را به بی راهه می کشد و تعادل نظام انسانی را دچار خدشه می کند لذا در جواب آنان دسته که معتقدند اخلاق بشری نسبیست ، اگر به شاکله اصلی رفتارها بازگردیم می بینیم ثابت است .
مثلا هیچ کسی دفاع از خود را نهی نمی کند هیچ کس کمک به همنوع خود را در شرایط عادی مورد ملامت قرار نمی دهد هیچ کس خیانت را خوب نمی داند هیچ کس دروغ را تایید نمی کند و این خصه در نهاد بشر با ظهور عقل و تفوق انسان بر دیگر موجودات در انسان به عنوان یک خصه ای جدا اما ثابت در نهاد او ایجاد شده است .
پس اگر بخوایم بگوییم تفاوت انسان و حیوان درچیست باید اخلاق را نه در ذیل عقلانیت بلکه به عنوان مورد ثانی دیگر مطرح کرد 
و اگر خوب ذات انسان را مورد تدقیق قرار دهیم می بینیم عنصر مهم لا یرای
موجود در نهاد انسان (اخلاق) سبب زایش چیزی به نام وجدان ، ضمیر عاطفی و احساسی انسان شده که توسط المان های مشترک و ثابت ، حس همدردی را بین دو انسان که ممکن است در دو فضای کاملا متفاوت نیز باشند را تحریک و یک ارتباط معنا داری را برایشان تعریف و سبب تهییج آنان شود .

لهذا زمانی که وارد شاکله کلی مسائل اخلاقی می شویم هم پیوندی آن را به عنوان یک نهاد مختلف با منطق و عقلانیت را در انسان می بینیم و نیز مسئله ثبات آن در عموم بشر .


" محمد نبهان "
17 جولای 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۴۲
محمد نبهان


پای حق بایست ، گرچه تلخ باشد.

در این دنیا هر انسانی مسئول رفتار ، اعتقادات ، نوع نگرش و علائق و کراهت های منبعث از سوی تفکر ، احساسات و رفتارهای خویش است .
حق ، مطلق است و به باطل نیز می توان چنین مطلقیتی را اطلاق کرد ، درست است که در تصمیم گیری ها عموما در این بین فضای سومی نیز تعریف خواهد شد که نه این است و نه آن ، ولی با قرار گرفتن منطق تحلیل و تجزیه عقل ، زایشی به نام ضمیر انسانی که به نام وجدان معروف است سبب این تمییز مهم برای تشخیص آسان تر قضایا می شود

امام صادق (ع) در این باره می فرماید :

لا یَسْتَیْقِنُ الْقَلْبُ اَنَّ الْحَقَّ باطِلٌ اَبَدا وَ لا یَسْتَیقِنُ اَنَّ الْباطِلَ حَقٌّ اَبَدا؛

هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین نمى کند.
(تفسیر العیاشى، ج 2، ص53 )

اَبَى اللّه اَنْ یُعَرِّفَ باطِلاً حَقّا اَبَى اللّه اَنْ یَجْعَلَ الْحَقَّ فى قَلْبِ الْمُؤْمِنِ باطِلاً لا شَکَّ فیهِ وَ اَبَى اللّه اَنْ یَجْعَلَ الْباطِلَ فى قَلْبِ الْـکافِر الْمُخالِفِ حَقّـا لا شَکَّ فیهِ وَ لَوْ لَمْ یَجْعَلْ هذا هکَذا ما عُرِفَ حَقٌّ مِنْ باطِلٍ؛

خداوند اِبا دارد از این که باطلى را حق معرفى نماید، خداوند اِبا دارد از این که حق را در دل مؤمن، باطلى تردیدناپذیر جلوه دهد، خداوند اِبا دارد از این که باطل را در دل کافر حق ستیز به صورت حقى تردیدناپذیر جلوه دهد، اگر چنین نمى کرد، حق از باطل شناخته نمى شد.
(محاسن، ج 1، ص 277)

و از سویی دایره آن فضای سوم که پیش تر مطرح شد با رجوع بیشتر انسان به این مرکز ثقل ( ضمیر انسانی ) کوچک تر و کوچک تر می شود و با توجه به اینکه عموما انسان ممکن الخطاست لهذا می توان با قاطعیت بیان کرد که فضای سومی که انسان می پندارد وجود دارد در واقع همان میزان خطای دید ایشان است نسبت به فهم صحیح احداث لکن اگر به طور ایده آل بررسی کنیم می بینیم همه چیز یا به شر مطلق باز می گردد و یا به خیر مطلق که همان حق است . 
در فضایی که خیر و شر هر روز در ذهنمان ، در کوچه و بازار ، در اجتماع و حتی بین تشکلات علمی ، فرهنگی ، ملی ، جهانی و .... در حال رویا رویی است انسان در پیشگاه تک تک حوادث مسئول و باید پاسخگو باشد

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند :
«... همانا هر فردی روز قیامت با کسی خواهد بود که او را دوست می داشته است.» 
(هر کسی با محبوب خود محشور می شود) 
« کافی: ج 2، ص 126»

خداوند متعال در قرآن کریم بر مبنای همین اصل"محبت" می فرماید : 
«‌قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکُمُ اللّهُ وَ یغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ» (آل عمران، 31)؛

بگو اگر خدا را دوست دارید، پس از من تبعیت کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشاید و خداوند بخشاینده و مهربان است.

«یوم ندعوا کل اناس بامامهم فمن اوتی کتابه بیمینه فاولئک یقرؤن کتابهم و لا یظلمون فتیلا و من کان فی هذه اعمی فهو فی الآخرة اعمی و اضل سبیلا» ﴿الإسراء، ۷۱﴾

روزی که ما تمام افراد بشر را به توسط امام‌های خودشان خواهیم خواند، کسانی که نامه عمل بدست راست آنان داده شود، کتاب و نامه عمل خود را میخوانند، و میدانند که باندازه آن خط کوچک که روی درز و شق هسته خرما قرار دارد، به آنها ظلم ننمودهایم، و اما کسانیکه در این دنیا چشم دل خود را کور نمودهاند آنان در آخرت کور و راه آنان گم خواهد بود .

این اصرار که هر کس با آن که او ولی اش ، امام اش ، پیر طریق اش است محشور می شود شاید کمتر از آن تعجب آور باشد تا اینکه خداوند و پس از آن پیامبر در تابعیت با اولین آیه فوق الذکر ، تا جایی پیش می رود که دوست داشتن و کراهت قلبی را نیز در رابطه با اشخاص و قضایای مختلف آنچنان مورد اهمیت قرار می دهد که سبب بازخواست از ایشان در سرای آخرت خواهد شد از این روست که هر کس ، هر شخص یا چیزی را دوست داشته باشد، با وی محشور می‌گردد . 
چرا که در دنیا نیز به سراغ او رفته و تابع او گردیده و فکر ، ذهن، عقل و قلبش با او (محبوب) محشور بوده است .

حال با چنین پیش نیازی چگونه می توان در رابطه با حوادث پیرامونمان بی تفاوت باشیم در حالی که زاده شده ایم تا در این دنیا مورد ابتلاء قرار گیریم و پس از آن بازخواست خواهیم شد .

دکتر علی شریعتی در این خصوص می فرماید :
اگر در صحنه حق و باطل نیستی، اگر شاهد عصر خودت و شهید حق بر باطل نیستی، هر جا که میخواهی باش.
چه به شراب نشسته و چه به نماز ایستاده. هر دو یکیست!

و در این دیدگاه اگر قائل به مطلق بودن این دوجدال قدیمی حق و باطل باشیم کاملا صحیح است چرا که سکوت در برابر ظلم نوعی یاری دادن باطل است .
امام علی نیز در این باره چنین می فرماید :

ظَـلَمَ الْحَقَّ مَنْ نَصَرَ الْباطِلَ؛

هر کس باطل را یارى کند، به حق ستم کرده است.
(تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص71)

در چنین پیش فرضی چگونه می توان سکوت حکام ، شیوخ و رهبران دینی را در مقابل حوادثی که بیقین برای ما جبه حق از باطل هویداست را توجیه کرد .
سکوت عین خیانت است و همانگونه که پیامبر اکرم فرمودند :

من سمع رجلاً ینادى یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم.

هرکه بشنود مردى استغاثه مى کند و مسلمانان را به یارى مى طلبد و او را اجابت نکند، مسلمان نیست.
(وسائل الشیعه، ج11/8،560; اصول کافى، ج3/239)

نتنها او از درجه ایمان بلکه اسلام خارج می شود حال اگر قادر نیستیم با جان خود یاری برسانیم نمی توانیم با زبان و حداقل آن با قلبهایمان یاری گر حق باشیم ؟!!
آیا این سکوت دلیل خوبی نیست برای ساقط شدن آن حاکم ، شیخ آن ولی آن بُت خود ساخته از مقام خود ؟!
در سخنی عجیب علی(ع) به امام حسین(ع) چنین سفارش می فرماید :

"یَا بُنَیَّ أُوصِیکَ بِتَقْوَى اللَّهِ فِی الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ کَلِمَةِ الْحَقِّ فِی الرِّضَا وَ الْغَضَبِ ".
پسرم، یکوقت نکند مسائل نفسانی بر تو چیره شود و مانع بیان حق شود. اگر تقوا داشته باشی، همیشه عقلت بر شهوت و غضبت غلبه دارد.

روایت دیگر از امام باقر(ع) است که میفرماید: 
"لَمَّا حَضَرَتْ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ أَیْ بُنَیَّ أُوصِیکَ بِمَا أَوْصَانِی أَبِی حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ "؛

امام باقر(ع) میگوید وقتی هنگام وفات پدرم زینالعابدین(ع) رسید، من را به سینهاش چسباند و به من فرمود پسرم، میخواهم به تو یک سفارش کنم. آن همان سفارشی است که پدرم حین وفاتش به من فرمود. 
یعنی حسین(ع) هم روز عاشورا در آخرین لحظات به زینالعابدین همین سفارش را فرموده است. 
"وَ بِمَا ذَکَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ "؛ 
معلوم میشود که امام حسین هم این سفارش را از پدرش علی(ع) گرفته است. فرمود:

" أَیْ بُنَیَّ اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ إِنْ کَانَ مُرّاً ".
ای پسر من، پای حق بایست، گرچه تلخ باشد.

دست نوشته ام را با یک سئوال به پایان می برم ، در حوادث اخیر "غزه" چه کسانی سکوت کردند ، چه کسانی باطل را یاری جستن ، 
آیا برائت از چنین اشخاصی که در راس امور مسلمین اند غیر از یاری رساندن به حق است ؟!
پای حق بایست، گرچه تلخ باشد.

" محمد نبهان "
13 جولای 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۴۱
محمد نبهان

قبیلگی !

یکی از مشاکل عمده جوامع سنتی خصوصیات رفتاری قبیلگی یا قبیله مئابانه است که به نوعی ، جریان های موازی را با تفکرات و زندگی مدرنیته ایجاد می کند که این امر سبب عقب ماندگی اقتصادی ، علمی و در نهایت به گوشه رانده شدن در فضای تصمیم گیری کلان برای آنان خواهد شد . 
غلط خوردن بیش از پیش این جامعه در سنت و تفکرات سنتی نتنها سبب جلوگیری از بلوغ و بروز استعداد های جوان آن می شود بلکه در گامی بلند تر سبب خفقان و بروز نفاق و تشدید افراط و تفریط در آن خواهد شد و جمود شکل گرفته توسط عوامل فوق مانع قویی برای آن جامعه در رویارویی با خلاقیت و بروز رسانی اهالی خود خواهد شد ، درواقع نظام قدرت پیش از آن که با تغییر رو به جلوی آنان روبه رو شود ، توسط تفکرات و جمود فکری خود آن جامعه ، این جریان ها حذف ، کمرنگ و تسلط خود را بر آنها بیش از پیش قوی تر و مستحکم تر می دارد .

از سویی باید توجه داشت برای رهایی از بند های سنتی ، جهش سریع سبب بروز بحران رفتاری در آن اجتماع و از دست دادن اعتماد بنفس جمعی را ناشی خواهد شد ، 
لذا باید در این بین راهی را یافت که بتوان با تغییر مستمر و قوی این تشکلهای نسبی را به تشکلات اقتصادی و علمی تبدیل کرد که در نتیجه ان به ناچار نظام حاکم و یا قدرت های مزدور منتصب شده توسط نظام قدرت حاکمه بقای خود را در دادو ستد و ایجاد فضای تصمیم گیری با این تشکلات آزاد اجتماعی تضمین کند از این روست که تاکید بر تشکلات منجسم اقتصادی و علمی نه تنها منافع شخصی و اجتماعی را برای آنها به ارمغان خواهد آورد بلکه تجربه اداره موسسات و تشکلات فکری را در جامعه نهادینه می کند و این قدم بسیار بزرگیست برای جهش آرام و منطقی برای احقاق حقوق اقلیت ها در جامعه ای که از کوچکترین حقوق خود بی بهره اند.

" محمد نبهان " 
18 جولای 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۳۹
محمد نبهان


آزمون

دنیای پیچیده ای داریم ، توازن شخص در این نظام پیچیده بستگی دارد به میزان صبر او در تحمل ثقل فرسایشی آزمون ها .. گویا زاده شده ایم که از مهد الی اللحد آزموده شویم .
آزمونها نه برای آزمودن آن چه آموخته ایم ، بلکه برای نفس آموزش ست ، خود برای خود کلاس درسی ست که در هیچ موسسه یا دانشگاهی تدریس نشده و نخواهد شد ، هرچه قدر آزمون های شخص سخت تر و پیچیده تر باشد شاید از دیدگاه من علاقه آزمونگر را بیشتر در توجه خاص وی به او نشان می دهد و شاید این بزرگترین دلگرمی باشد از سوی یک انسان که نقطه عطف توجه معشوق نسبت به خود را در تجلی عناصر مادی و معنوی دنیوی می بیند.

آزمون ها آیه شریفه 
" کلّ شیء هالک إلا وجهه» (قصص،88) "
را به ذهنم می آورد همه چیز فناست جز او ، باید گذشت باید به او رسید برای همین است که دلبستگی ها دست پاگیرمان می شوند و عموما فراق است که انسان را به تعالی می رساند ، درست است رنج و درد سر تا پای آدمی را فرا می گیرد ولی در کنج تنهایی و سکوت لذت فدا کردن هرچیزی برای رضایش و اخلاص در عبودیت اش انکار ناپذیر است !
دقیقا همان جاست که می گویی
" الهی رضا برضائک و تسلیم لامرک و لا معبودا سواک "

عشق است که آزمون می آفریند و عشق است که بعضی ها را تا ابد در خاطر آدمی تازه نگاه می دارد ، انکار نباید کردکه تو را اگر بستند به عشق ، آزادت کرده اند !


" محمد نبهان "
22 آگوست 2014


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۳۵
محمد نبهان

شب های تهران

شب های تهران ، شب های غریبی ست خصوصا زمانی که هیچ جنبنده ای بر آسفالت های این شهر نمی خزد ، زمانی که در خیابان های اصلی قدم می زنید اولین چیزی که توجهتان را جلب می کند صداهای خاص و مشابهی ست که از هر سو شنیده می شود وقتی با دقت نگاه می کنید هیچ چیزی نمی بینید همه چیز آن طوری ست که به نظر می رسد ، گویا شهر شهر ارواح است هر چه حلو تر می رفتم شکل خیابان ها تغییر می کرد اما صدا ها نه ! گفتم نکند خیالاتی شدم خنده ام گرفت ، 
کمی جلوتر یک دفعه سر انسانی را دیدم که از سطل زباله بزرگ خیابانی سبز شده بود و با اَخم و تَخم طوری القاء می کرد که گویا این سهم اوست و باید از اینجا دور شوم .. 
به سطل زباله بعد که رسیدم مصمم شدم که اگر نیازمندی را دیدم دلیل این رفتارهای غیر معقول را که مکررا اتفاق می افتاد را جویا شوم که چرا با تَشر به آدم نگاه می کنند و وقتی می بینند که طرف یک آدم عادی ست گویا خیالشان راحت شده و باقی کارشان را می کند . 
این سناریو مجددا تکرار شد ، رفتم به سوی سطل زباله سرم را بُردم در کاخ مداینشان و سلام کردم جوابی نشنیدم باز سلام کردم اینبار فقط نگاه کرد و دوباره مشغول خوردن خوراکی های نیمه و جمع آوری بعضی زائدات از سطل زباله شد دیدم سلامم بی جواب مانده از او در رابطه با این قصه پرسیدم ؟! 
این را که پرسیدم گفت :
" بابا جان تو هم مثل همه گرفتار روزا شو شب بخواب بذار ما یه لقمه نون بخوریم "

کمی که سوال پیچ اش کردم متوجه شدم بیشتر سطل زباله ها ، شب ها صحاب دارند 
برای همین بود آن نیازمندها با دیدن من نگران شراکت یک نیازمند تازه وارد دیگر در ما حصل خود بودند و این گونه است که برای حفظ ما یملک خود با نگاه های تیز و تند حد و مرزهای خود را تعیین می کنند.



" محمد نبهان "
18 سبتامبر 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۳۰
محمد نبهان


عِرق بی معنا ترین معناها

بر روی صندلی نشستم، سفارش غذا دادم پیشخدمت سفارشت را گرفت و رفت چند نفر از جمله صاحب محل چشم هایشان دوخته شده بود به تلویزیونی که من نمی توانستم ان را ببینم نمیدانم چه می دیدند هر چه بود ناگهان صدایشان بلند شد و به عربها توهین و فحاشی کردند.

گفتم چرا فحاشی می کنید 
گفتند : لایق فحاشی هستند.. 
گفتم هیچ مذهب و عقیده ای فحاشی را تایید نمی کند شما از کدام ایل و تبارید؟ 
گفتند : پس معلومه عربی که به تو بر خورد 
گفتم : خیر بر نخورد 
من که خنده ام گرفت 
یکی از انها که پیر تر بود گفت : بچه جنوبی؟ اهواز؟ 
گفتم : بلی
گفت ما با شما نیستیم شما که عرب نیستید مثل اونها 
گفتم : من عربم مثل اونها و انسانم مثل خیلی ها

گفت نه عزیزم با شما نیستیم یک دفعه 
صاحب محل با تندی گفت : نه اقا دقیقا با شماییم شما مملکتمونو گرفتید شما خارجی هستید نه ایرانی!!!!

گفتم ما شش و نیم میلیون خارجی، تکلیف 32 میلیون ترک و هفت میلیون کرد و 4 میلیون بلوچ و دو سه میلیون گیلک و ترکمان و حدود یک میلیونو نیم افغانی چیست تازه اگر بندری ها و سایر اقوام را کسر کنیم 
یک لحظه با بهت به من خیره شد و بعد گفت : همه شما مثل هم هستید 
همه شما خیانتکارید 
گفتم : به کی و به چی؟ 
گفت : به ایران و ایرانی 
گفتم : ماها که خارجی هستیم می شود یک تعرفی به من از ایرانی بودن بدهی؟ 
می دانستم بحث کردن بی فایده است لکن خیلی دوست داشتم حرفهای دلش را بزند تا ببینم واقعا سرمنشا این همه حقد چیست و از کجا نشات گرفته ؟!

گفت ایرانی همانیست که به سنتهای اباواجدادی خود وفادار باشد من هم عامه زده شده و پرسیدم یعنی می فرمایید دینمان را عوض کنیم؟؟؟ 
گفت : من برای حسین ع هر سال نذر می دهم و منتظر ظهور اقا هستم
گفتم : امام که خارجی ست او عرب است و ان که منتظرش هستی نیز عرب است!!!!!! 
داشت قضیه بیخ پیدا می کرد کم کم جبه گرفت و گفت اصلا شما امام را کشتید و ... 
گفتم حاجی مشکلتان چیست چرا اینقدر این و ان را دشنام می گویید؟ 
ناگاه دیدم جوان پیش خدمت جلو امد با سینی غذا
و گفت : حاجی تا وقتی رئیسه و خوب پول در میاره و ماها کارگرا، زیاده حقوق نمی خواییم، دشنام نمی ده یکم سختش بیاد منافعش به خطر بیفته میشه شمر و حتی از شمر بدتر...

دیدم همه زدند زیر خنده و صاحب کار بغض کرده گفت : بسه بسه برو به کارت برس

ما عادت کردیم در فرهنگ این خاک گربه ای شکلمان همیشه تقصیر ها را بندازیم بر دیگری عادت کردیم دشمن سازی کنیم عادت کردیم این و ان را متهم کنیم ، دشنام دهیم و از کاه کوه بسازیم دچار دوگانگی شده ایم از یک سو مجبوریم با هم تعامل کنیم از سویی تمامیت خواه و خواستار حذف اطراف دیگر هستیم
به جای انکه از استعداد ها و بافت متنوع فرهنگی استفاده کنیم بر طبل برتری جویی و غرور و خود برتر بینی خود می زنیم و تعصب می ورزیم حاضریم صدها دروغ تاریخی دینی را بپذیریم ولی حاضر نیستیم حتی یک حقیقت تلخ ضد خود را بخود بقبولانیم 
نقد و انسانیت و اخلاق در جوامع سنتی ما بدلیل ضعف و حقارت نخب مان عوام راردچار سردرگمی کرده است، متاسفانه بجای انکه نخب جامعه ، ایران را برای همه بخواهند ایران را برای خود و باقی ملل را شهروندان درجه دو خود می دانند این یعنی انشقاق از راس تا سطح!



" محمد نبهان "
20 سبتامبر 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۲۳
محمد نبهان

مسلم !

در عصر حاضر
قطعاً حق با آنانی نیست که برای حفظ قدرت ، یا کسب آن دست به هر
جنایتی می زنند !

نمونه های منحصر به فردی در تایخ وجود دارد که می توان با تامل در آن حق را
یافت ، شاید بارزترین آن حوادث کربلاست که جای جای آن مملوء از درس های عظیم است .
شاید بررسی نقاط موثر و برجسته قضیه کربلا و حوادث پس از آن ، برای روشن شدن بعضی از قضایای به ظاهر گنگ عصر امروز ما ، نتنها بی ارتباط نیست بلکه ، حل خیلی از پیچیدگی های ان را با استعانت به این الگوی متعالی ، و با تامل
در آن سهل می گرداند !

آن جایی که مسلم ابن عقیل مسیر پیروزی را در ظاهر تغییر داد !
یا به عبارت دیگر برگ برنده خود را آتش زد ، و سرآغازی شد بر حوادث جانسوز بعد از خود ، اولین سئوالی که ذهنم را همیشه به خود مشغول
می کرد این بود ...... " بـــــــــــــه چـــــــــــه قـــــــــــیمت ؟! "

بعدها ، خصوصا در قضایا و حوادث اخیر منطقه متوجه شدم که حق ممکن
است از سوی چند گروه مظلومانه مورد ضرب واقع شود ، ولی همیشه عیان است و به این ایمان دارم که همه می دانند حق کجاست و کدام است و به
کدام سو باید رفت اما اساس مشکل آن است که هرکس حق را با اشتهای
خود تناول می کند و برای رسیدن به نتیجه دنیوی می جنگد و نه حق !

در زیر اشاره به گوشه ای از حادثه بزرگ کربلا شده است ، آن جایی که حق
به اشتهای شخصی تناول نشد !

انصراف مسلم از قتل ابن زیاد
-----------------------------------
ابن زیاد همچنین به شریک بن اعور که در منزل هانی در بستر بیماری افتاده بود پیغام داد که به زودی به عیادتش خواهد آمد. در پی آن شریک ، مسلم بن عقیل را تشویق کرد تا ابن زیاد را در خانه هانی به قتل برساند؛ و برای این منظور طرحی را تدارک دید. او از مسلم خواست خود را در پشت پرده‌ای پنهان سازد و هنگامی که ابن زیاد سرگرم گفت و گو باشد، با اشاره شریک به وی حمله کند و او را از پای در آورد.

پس از ورود ابن زیاد به خانه هانی، شریک با او سرگرم گفت و گو شد. اندکی بعد برای اجرای نقشه خود آب طلبید ولی حرکتی از مسلم مشاهده نکرد.
او چند مرتبه دیگر خواسته خود را تکرار کرد و این شعر را خواند:

" ما تنتظرون بسلمی ان تحیوها؟ "

در انتظار چیستید که به سلمی درود نمی‌گویید؟
ولی مسلم این بار نیز دعوت او را اجابت نکرد.
ابن زیاد از هانی پرسید: آیا او هذیان می‌گوید؟
هانی پاسخ داد: آری این رفتار او از صبح شروع شده است.
آنگاه ابن زیاد با اشاره غلامش، مهران، که موضوع را دریافته بود مجلس را ترک گفت. پس از رفتن ابن زیاد، شریک به مسلم اعتراض کرد و
گفت: چه چیز تو را از کشتن باز داشت.

مسلم گفت :

* نخست آنکه هانی راضی نبود این کار در خانه او صورت گیرد؛

* و دوم آنکه سخن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را به یاد آوردم که
فرمود:
(انّ الایمان قید الفتک، لا یفتک المؤمن )
مؤمن غافلگیرانه نمی کُشد . [1] [2] [3]

و نیز گزارش شده که هانی بن عروه پیشنهاد قتل ابن زیاد را به مسلم داد. [4]
هانی گفت: به خدا سوگند که اگر او را می کشتی، فاسقی تبهکار و فاجیری کافر و خائن را کشته بودی. لیکن من دوست نداشتم که در خانه من کشته شود!» [5]

--------------------------------------------------------
1 ↑ تاریخ الطبری ج۴، ص۲۷۱.
2 ↑ مناقب ج۳، ص۲۴۲-۲۴۳.
3 ↑ البدایة و النهایة ج۸، ص۱۶۴.
4 ↑ العقدالفرید ج۵، ص۱۲۷.۴.
5 ↑ الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 390، نیز ر.ک: تجارب الا مم، ج 4،
ص 44؛ تاریخ الطبری، ج 3، ص 282، با اندکی تفاوت. در ان آمده است / در کتاب تجارب الامم (ج 2، ص 44)


" محمد نبهان "
2 نوامبر 2014

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۴ ، ۱۶:۲۰
محمد نبهان