گاهی باید گذاشت عزیزانمان بروند ، جلوی شان را نگرفت
مانع نشد ..
نه فقط برای آنها ، بلکه برای ما هم خوب است ،
تا نروند نمی فهمیم چقدر عاشقشان هستیم
و چقدر لحظات باهم بودن ارزش دارد .. !
این ارزش با رفتن است که بویش به مشام می رسد ، آخر انسان بدرقم مشغول است ، وقت ندارد .. برای هیچ چیز و هیچ کس !
و این مبدل به عادت می شود و کم کم همه چیز عادی به نظر می رسد گویا اتفاقی نیفتاده و اگر هم رخ دهد مهم نخواهد بود ، اما
لحظه وداع لحظه تبلور آن احساسات غبار گرفته انسانی ست ..
بگذاریم بروند ، شاید یک جایی یک روزی اگر بهم رسیدیم دیگر جدا نشویم
به هیچ قیمت !
اینگونه است که انسان ارزش می یابد ..
باید بشود تا فهمید ..
" محمد نبهان | 7 فوریه 2016