عشق می بویم

عشق می بویم

عشق می بویم

در میان هزاران آغوش

و بوسه های گاه ، بی گاه ..

در میان شعله هایی از هزاران نگاه

واژه های سِحر آمیز غزل ها ..

و لا به لای تار های رهیده ی هزاران زن

تنها بوی تو به مشامم می رسد

تنها رقص تو به میان می آید

و تنها حرارت سوزنده ، نگاه تو ست .. !

گاه ، بی گاه افسون می شوم

همچون پروانه ها ..

به آن گل ارغوانی پیراهنت

و آن لب های آغشته به جنون

که شانه هایم را به شدت سُست می کند ..

می دانی همان لحظه

همان آن ..

مدهوش تو می شوم ..

واژه ها می گریزند

و من آن کناره ها عشق می بویم ..

" محمد نبهان ، 2 ینایر 2019 "