پیرزن

پیره زن

او مرا نمی شناخت ، اما من خوب می دانستم تمام سختی های زندگی اش این است که فکر می کند هر بلایی بر سرش می آید حکمت است و باید تسلیم این حکمت الهی باشد ...

به او گفتم مادر جان ، چرا این حکمت ، تسلیم ایمان و این دستان پینه بسته تو نشود !

 به خدا قسم دل پاک ات کوه را جا به جا می کند .. 

تبسم کرد و چیزی نگفت ..

او مرا نمی شناخت اما من که می دانستم آن کپسول گازی که بر سرش سنگینی می کند و با خود این جا و آن جا کشان کشان می برد ، زیر پایش ...

  بله ، زیر پایش ، گازی مواج چون نیل جریان دارد و چند کیلومتر آن طرف تر از خانه محقرش سوزانده و به آسمان دود می شود تا با حکمت الهی تضادی پیدا نکند ..

 اما پیرزن همچنان لبخند می زد و می پنداشت که خدا با اوست و من ..

آنگاه که دیدم نوه خردسالش برهنه برای کمک به مادر بزرگش دوان دوان آمد و چنین گفت : 

لا اله الا الله .. حسبنا الله و نعم الوکیل

( جز خدا پروردگار دیگری نیست  .. خداوند ما را کفایت می‌‌کند و او چه خوب نگهبان و یاورى است ) 

ایمان آوردم ..

که قدر در مقابل وقار و مقام شامخ این پیرزن براستی سر خم کرده است  ...

" محمد نبهان " 

3 ژانویه 2016