حلقه
جامعه ما گرفتار وهم شده ، فکر می کند باید راس قدرت منحنی شود ، به سویشان تعظیم کند و آن ها هم در آن مقابل ، لبخند رضایت را به نشانی تایید بر چهره هایشان ترسیم کنند و یا رد ، سپس بر قدرت ابقاء بمانند یا اینکه جایشان را به دیگری دهند !
یک تقابل ایده آل دست نیافتنی ...
این وهم آنقدر گسترده می شود که می بینیم در عرض سی و چند سال در هر دوره ، قدرتی متزلزل می شود بی آنکه بطن جامعه تغییری شگرف را در خود ایجاد کند و به خود به طرق اصولی بپردازد ، همه انتظار ها از راس قدرت است گویا باید معجزه کند !
آن حکومت هایی که به ساز جامعه خود نرقصند پس از چندی فرو خواهند ریخت آن هم توسط حکومت یا فرقه ای که شماره معکوس سقوط آنان نیز در پی شان کلید خورده است .
این عدم ثبات و وهم همگانی سبب تدمیر روند رشد و تعالی در تمامی زمینه ها می شود و سرنوشت حقله واری برای آین کشورها ترسیم می کند ..
حکومت تاسیس می شود ، چشم انداز هایی برای آینده مملکت صورت می گیرد ، سپس پس از چندی حجم دردهای انباشته گذشته و عدم صبر و طاقت مردم زبانه می کشد و با یک حرکت تند بازی را به گروه بعد خواهند سپرد و دوباره این سیر تکرار می شود !
باید راهی برای خروج از این حلقه پیدا کرد ، برای جدا شدن از کشورهای جهان سوم ، پیدا کردن جوابی برای این سئوال ، کلیدی خواهد بود !
" محمد نبهان "
24 فوریه 2014
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.