تمدن

تمدن

احترام ، لغتی ست که در ادبیات روزمره ما به کلی از دست رفته ... 
دَم از فرهنگ غنی می زنیم ، دریغ از آموزش ،   دَم از اخلاق می زنیم ، دریغ از تربیت ! 
کتاب های تاریخ و اجتماعی این خطه پُر است از صدها حادثه ی مثال زدنی و خوش لعاب برای قصه گویی
 و باد به غبغب انداختن ! اما تا به حال به این فکر افتاده ایم ، تا چه وقت باید به این تئوری های تخیلی گوش فرا داد و به اشباع محض رسید !
و چرا به جای آنکه دستگاهای اجتماعی - رفاهی و سیستم دولتی جامعه ، هزینه ای برای آموزش مردم بپردازند ، گوش ها و رویا هایشان را تخدیر  و فضایی توهمزا برای آنان مهیا می کنند که با یک خواب زدگی ساده و یا یک بوق ماشین بپرد ؟!

گذشته را در حال عَلم می کنند که هم حال را از دست دهند و هم آینده ای که در پی آن خواهد آمد ، این خیانت است ، به این نسل و به آن نسلی که پس از آن خواهند آمد و خصوصا به آنانی که به جهل فرهنگی خود واقف نیستند و می پندارند که تمدن و فرهنگ یک مقوله ارثی ست و خونی !
 در اینجا تنها چیزی که در این بین مفقود خواهد ماند ، عمل است ! که در حوزه چنین سیستمی هرگز به چشم نمی آید و نخواهد آمد .


" محمد نبهان "
29 دسامبر 2013